Bugün;
Derince bir kapta,
Üzerine biraz umutsuzluk ekip
diş diş, kahırlarımı dövüp ezdim önce,
Sonra,
hüzünlü anıları doldurup içine, iyice çırptım,
Çok duru olmasın diye gönül pınarımdan sulandırdım biraz,
Ve küçük küçük doğradığım ihanetleri ilave ettim,
Birazda özlemlerimden damlattıktan sonraaa
Sevdamın en taze üç beş yaprağını kondurdum üzerine,
Anladım ki teselliye ihtiyacım var...
Yani özün sözü rakısız gitmez bu cacık,
Canınız çektiyse buyurun,
Bilenler bilir, bu gönül sofrası dostlara herzaman açık...
Kayıt Tarihi : 15.3.2010 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!