Hayatım Bir Damla Su

Hayatım, bir damla su.
Şimdi var, yarın buharlaşacak.
İnsan, okyanuslar dolusu.
Kim bir damla ile uğraşacak?

İsterdim elbet ben de,
Bir tohuma can vermek.
Taze bir ruh ve bedende,
Yarınlara ermek.

Hayatım, bir damla su.
Denirki, hayatı başlatan su.
Ne yaşadım, ne yaşatabildim.
Kör talihe, pes doğrusu.

Ozon tabakası delinmiş.
Kuruyor nehirler, göller pekâlâ.
Hayatım ne büyük, ne derinmiş!
Ateşe rağmen, buharlaşmadım hâlâ.

Bilmem, kim bilir, belki,
Bulutların da isyanındandır bu.
Korkuyorlar onlar da demekki,
Aralarına girersem, olamamaktan su.

Doğru, bulutlar da ister çoğalmak.
Üreterek, kar, dolu, su…
Nesil nesil geleceğe yol almak,
Doğa’mızın en doğal tutkusu.

(Bizim Sevgi Bağları 87)