Baharın sona erdiği gecede
Başlar benim garip hayatım
Geceler uzayıp kalkınca perde
Toz pembe dumanlı hayatım
İlk nefesimde başladı gözyaşı
Ağlamakla devam eder hayatım
Umudum tükenmiş çaresiz yerde
Gözü yollarda sürer hayatım
Ağlamakla başladı fani hayatım
Gülmelere hasretim hep ağlarım
Hıçkırıkları ezber etti gırtlağım
Gözyaşına ırmak oldu yanaklarım
Gel nerdeysen gel ömrüm bitmeden
Kabul olsun artık sana dualarım
Ömrümün son demi sensiz geçmeden
Kahkahalar atsın bir kerede dudaklarım
İlk nefesim ağlamak oldu hayatın kuralı
Son nefesim seninle mutluluk olsun
Hep yerlerde eğik kaldı sensiz başım
Gel, gel ki son duam artık kabul olsun
Gelişim sensiz oldu bu fani Dünya' ya
Gidişimde yanımda ruhumda olursun
Gün biter, şafak söker, devran döner
Ne ekersen biçmeye onu bulursun
Y.Tarihi 01-09-2008 Saat 16,10
Salih ÖZALAŞAN
Kayıt Tarihi : 1.9.2008 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Özalaşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/01/hayatim-63.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!