Bir sonu olmayan muallaktayım
Yaşadıkça, öğrendikçe hayatı
Ayaklarımın altındaki boşluk
Her geçen gün biraz daha doluyor
Bilmiyorum kafamın üzerindeki
Ağırlık mı daha fazla
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta