Hayatım Şiiri - Veysi Yılmaz

Hayat o kadar şey benden aldı ki
Her gün dua ediyorum seni benden almaması için

Sadece bir gül için ömür tüketmeli insan.
Sen benim son gülümsüm, ömrüm senin olsun.
Diyebilecek kadar cesaret dolu bir göğsüm,
Göğsümün içinde senin ismini zikreden bir kalp
Her vuruşunda senin için gümbür gümbür atan bir kalp
Gözlerimde, senin parıltılı gözlerinin bıraktığı hüzün
Kulaklarım da, senin acımasız sözlerin…

Her şeye rağmen ben seninim.
Ne olursa olsun düşlerimin büyülü gülüsün.
Hırını ve hırsını benden çıkar, razıyım sensiz olmaktansa.
Şu an gülümsemenle etkileniyorum.
Eriyorum, bitiyorum. Senin benden haberin bile yok

Uğruna binlerce adak mı adasam?
Geçeğin yolları güllerle mi donatsam?
Razı olman için; bedenime haksızlık yapıp da kendimi mi yaksam?
Anlatsam, aşkımı sana. Duysam kulaklarımla ben, sevdiğini
Ne olurdu ki
Dünyalar, cennet olurdu
Bu cehennemde.
Yaşam anlam kazanırdı belkide.
Veysi Yılmaz