Hayatım Şiiri - Abdulvahap Ateş

Döndüm,baktım ardıma,
Kendimi yok saymışım.
Yaş sürdüğüm yurduma,
Bir çivi çakmamışım.

Yaşamışım öylece,
Eğlence tatmamışım.
Haram bana dinlence,
Hiç dinç uyanmamışım.

Mutlu ettikçe mutlu,
Verdikçe sevilmişim.
Herkes benden umutlu,
Ben umut dilenmişim.

Üretmişim durmadan,
Bir karın tokluğuna,
Yorgunluğum solmadan,
Koşmuşum yokluğuna.

Bir gün geldi uyandım.
Göz attım varlığıma.
Biraz da geç kalmıştım,
Dayanmıştım kırkıma.

Servete hamal oldum,
Sefahate kuruldum.
Tat vermedi hiçbir şey,
Uçtum maziye kondum.

Döndüm eski halime,
Mutluluk vermekteymiş.
İnsana,ayalime,
Değer üretmekteymiş.