Her gün ağlıyordum sana olan özlemimden.
Kalbini kırdıysam eğer özürlerim en içten.
Bir çocuk büyüdü yoksullukların içinden.
Nereden bilsin sevmeyi, anlamaz dilinden.
Kaleminden kanlar akar, gerçek kafiyeler.
Hayatını şiire adadı ama değeri hiç bilinmez.
Zamanında çok ağladı bitmez badireler.
Her ne acı çekse de değişmez kaideler.
Yoruldu artık bu hayattan genç yaşlarında.
Çevresine bakındı durdu yine gözyaşlarıyla.
Derdini anlatsa olmaz o sahte dostlarına.
Kalemini eline aldı, yazmaya başladı sonunda.
Gökberk Tuncer Arslan
Kayıt Tarihi : 12.2.2022 02:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kendini başkalarına konuşarak anlatamayan bir çocuğun derdini şiirle anlatmasıyla başladı her şey.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!