Hayatım Şiiri - Feyzullah Evcil

ben küçücük bir, bebek olarak doğmuşum,
sarılmışım,sarmalanmışım,çocuk olmuşum,
fakirlikten azdaha, zatürre oluyormuşum,
açınca gözlerimi,dünyaya aşık olmuşum.
++
ilk okula gittim,ben takunyalarım ilen,
yollar bozuktu,zor yürürdüm talebe iken,
ilk okulu bitirdim,yalınayak hal böyle iken
açınca gözlerimi, dünyaya aşık olmuşum.
++
ilkokul beşe giderken, duydum sazın sesini,
saz çalma duygusu, çok güzel sevdim sesini
çalamazsın dediler bana,kıramadılar hevesimi,
açınca gözlerimi,dünyaya aşık olmuşum.
++
ANNEM işe gidiyordu,sekiz liraydı yövmiye,
evde lamba ışığı vardı, elektrik hak getire,
ağladım bir hafta,hergün bana saz al diye,
açınca gözlerimi, dünyaya aşık olmuşum.
++
çok güzel bir insandı, ANNEM kırmadı beni,
bana aldı elli liraya bir saz, güzel çal dedi,
ÖĞÜDÜNÜ tuttum,güzel çaldım,ettim hediye,
açınca gözlerimi, dünyaya aşık olmuşum.
++
türkülerdi,şiirlerdi,beni dünyaya bağlayan,
sazımdan dökülen nağmeler, oldu çağlayan,
EVCİL´im, oldum müzisyenlere, hep tercüman,
açınca gözlerimi dünyaya aşık olmuşum.