Yine garip cümlelerle çıkıyor karşıma hayat;
niye mi? ….
yeni insanlar yeni yaşanabilir duvar arkaları yine arka penceresi güneşe bakan mekanlar…
.sevmek ve sevinçler…
.gittikçe garipsiyorum ve aynı zamanda özümsüyorum hayatı..
anlamaya ya da anlaşılmaya fırsat vermese de ustaca davranıp yine son anda çözme şansını daha elde edemediğim hayat…
geride o kadar güzel anı ve beyaz bir kar bıraktığım tatlı soğuklarla dolu hayatım…
sıcağa kavuştuğumu düşündüğüm,meğerse yeni soğuklara yelken açtığım hayatım…
ama yerine göre o soğuktan da tad alabilmeyi öğreten hayatım….
soğuğun çaresinin ateşi bulup yakabilmekle aşılabileceğini öğreten zaman…
sevgiliyi hayatımda karşıma çıkarıp biraz da derya da devam et bakalım diyen hayatım…
soğuğu anladım da… derya;
su imiş öyle dediler……..
ya ıslanacaksın pes ederek ya da suya kapılıp akarken ateşi yakabileceksin daha öncesinde almış olduğun derslerle.
.mnhguıklöukjlo….ne mi? Benim alfabem…
neden mi,,bilmiyorum..
nasıl mı…
beni anlayamayacağın kadar sade…
niçin mi…
hayat? ? ?
ne zamana kadar mı? ? ? ?
Su da raks edip sevinç meşalesini yakana kadar….
Kuskunlu yaşantım’dan
Gece suları,
Ama saat erken…
Kayıt Tarihi : 14.11.2012 17:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Tan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/14/hayatim-120.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!