Hayat mıydı,
beni meçhule sürükleyen
yoksa ben miyim,
meçhule gitmek için hayatı bahane eden..
sensizde dönüyordu dünya
açıyordu çiçekler
birbirini kovalıyordu mevsimler
sensizde atıyordu kalbim
ama
hissetmiyordu yaşadığını benliğim
çarpmıyordu adını fısıldayarak kalbim
ve..
ve delice esen o rüzgarlara
asi gelemiyordu bedenim..
üşüyordu,
titriyordu,
ağlıyordu..
sen karakışımın baharı..!
tatlı bir meltem gibi girdin gönlüme
yer ettin gönlümün en güzel köşkünde
şimdiyse acı bir poyraz gibi çıkmak istiyorsun..
söyle şimdi en güzel baharım..
hayatmı beni meçhule sürükleyen..
yoksa ben miyim hayatı bahane eden...
Kayıt Tarihi : 10.1.2011 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!