Hayatı yarış mı sanıyorsun

Önce baştan aşağı maviye,
Boyadım tuali.
Sonra da seni çizdim
Kucağında bebeğin
Mutlu mutlu gülümsüyorsun...

Sen tabiat anasın;
Sütünü cömertçe veren.
Sen doyuruyorsun tüm kainatı
Bebeğinse biz fani nankör insanlar
Senden yola çıktım bugün anlayan anlar

Sen sütünü hiç esirgemiyorsun
Biz de sağım sağım sağıyoruz seni
İliğini kemiğini sömürerek
Artık durun demen gerek
Durun durun demelisin kendine dönmeli,
Nadasa yatmalısın.

Gözlerin kapalı, mutlu mutlu gülümsüyorsun
Ellerinin tüm şefkatı ile kavramışsın
Doymayan obur bebeğini,
Bunlar işaret diyorum Tanrımdan bize
Yazık ki hiç birşey anlamamışsın tavrımdan
Bak kaç yıl oldu birlikte, o hep seni deniyor
Sen se uyanmıyorsun gafil uykundan.

Kaderimi ben yaratırım diyorsun ya inatla
Yaptığının cezasını çekmeli bence her insan
Uyan uyan uyan şu gaflet uykusundan!

Üstüne üstüne geliyorsan eğer inatla
Bir aşk uğruna acı çekmeye belki de değer
Mutsuz bir bebek daha mı geride bırakmak için
Niçin bu inat ısrarın niçin?

31 -Temmuz -2007 -Ankara