HANİ BİR SÖZ VARDIR:
” HAYAT-MEMAT MES’ELESİ’dir! .” Denilir ya.
Hayat:malûm HAYAT,Memat: o da ÖLÜM..
” ÖLÜM,KALIM MES’ELESİ’dir.! .” kabilinden..
Hah işte o söze uygun bir hikâyedir bu şiirim.
——————————————
Adamcağızın birinin iki tane oğlu varmış,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta