Hayatı Temize Çekmeye Yeter Mi Umut

oysa ben doğduğumda amber kokardı her yer

ey hayat
kaç heceye böldün beni
kaç renkte kanasın şimdi gözlerim
hangi makamda ağlasın
rast mı hicaz mı hüzzam mı
hangi rüzgârda düşsün kirpiklerim
karayel mi lodos mu poyraz mı

ben acılarımı öperek büyüdüm
dert bende ikamet eder
derman düş ülkesinde mülteci
türküler yanar içimde
bilsen nasıl yağmur ağlar güneşimi emzirince bulutlar
dökülen yapraklar gibi düşerken yere
ve hüzün
kuruyan bir gül gibi yara kalbimde

acılarını ahice sunarken hayat
bir yanım hep isyan
bir yanımda elvan dileklerim var
ey hayat
ve bilesin
olanca hazinem bir umut, o da yüreğimi yurdu sanar

hayatı temize çekmeye yeter mi umut ..

ağlayışım muhalif bir çığlıktı
kimse anlamadı

Nisan/2014/Antalya
Sıtkı Özkaya