kendimi baglamışım daglara.
her defasında kendimi kovmuşum ben.
isyanlar yürek dayanmıyor yangınıma,
dokunmayın dikenli yollarıma pusu,
kurdum kendime vurulmak için,
gül olmaz bende diken tanırım hep,
şu kahpe hayatı ne dedim demiyorum,
sürgün yaşattım kendimi felegin tokatı,
karektersiz insanlarladır benim savaşım.
kimi sırıtır karşında senden çalmışlarına aldırmadan.
gözünün yaşına bakmadan,hele bir de büyüşse,
firarımı verdim asil duruşlu daglara keskin kayalara.
hükmüm kalmadı şu yalan hayata tekmeledim.
ölürcesine her defasında korkmuyorum,
ölümden asla bitirdim takılmam artık bu,
dünyanın yalan serüvenine gelme üstüme,
sözün bittigi yerde sıgırtlan sürüsü sarmış beni,
mavi göklere verdim mirasımı yerde kalan ise,
kırıntılarla kalan tekmeledigim hayatımdan,
kalmış artıklar çakallara devrettim aslanlarımı,
Kayıt Tarihi : 6.2.2009 16:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)