Çıkar at bu ağır ablayı üzerinden
yerçekimini, ağlayan gülü,
ekmek ağrısını, zincirsiz köleyi
ayağımdan çeken günleri soyunarak
çağırıp bir umudu içine ağlayayım
beni bırakın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla