Yaşamın sayacını sıfırlayıp senli yolculuklarla baştan başlıyorum.
Sevgimi uluorta çekinerek ortaya koyuyorum. Eve alınan, kural tanımaz sokak kedisi ürkekliği ile. Birbirine dolanmış farklı iki çiçeğin aynı havayı teneffüs etmesi gibi içime çekiyorum seni. Aşk fısıltılarına karışan duyguların gelip benliğime yerleşiyor. Kayıp kentin âşık çocukları gibiyiz.
Habersiz gelen, seçmeye, tartışmaya olanak tanımayan aşkın kollarındayım. Bütün anılarımı, acılarımı, çünkülerimi, eğerlerimi bir tarafa bırakıyorum. Özgürlüğümü bile ellerine teslim ediyorum.
Dumanlı bakışların ardında saklanmış duygularımı ortaya çıkarırken başımı alıp gittiğimde, aşkın anlaşılmazlığındaki çaresizliği yaşıyorum, uykudan uyandırılan insanın mahmurluğunda.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
duygu dünyasını insanın,sarsan bölümler taşıyor,normal bir metin rahatlığında okunan yazı,bitirildiğinde,yazıya başlarkenki siz değilsiniz artık...saygılar
Bir fırtına sonrası... Düşünceler....
Ansızın “beni öldür” dedi adam…
Bu yalnızlık bezmişlik getirdi hayata karşı…
Güneş çıplak,
kızıl ışıklar derimi dağlıyor, kıyılmış iç sızıları bu, sensizlik, vazgeçilmez bir yol yürüyüşü bu…
Bir kırıklık hayata karşı, pişmanlıkların diz boyu olduğu uzun bir yaşam öyküsü bu, bir meydan okuyuş
iç benliğe… Çaresizlik bu sen yokluğu, çaresizlik bu kendine yetmezliklerle uçuşan düşünceler…
Zorlukların ardındaki ihtimaller, seni tanıyamamak mı, imkânsızlık sevmeye karşı bir labirentin uç ışığını arayış bu çaresizlik…
Ve utangaç bakışların ardındaki zavallılaşma tekrar seviyorum demek, imkânsızı zorlanması bu bedenin…
Hasretin kol bekçiliği bu yalnızlaşma…
Garip bir his bu nefret ederken neredesin demek…
Kahır zamanları bunlar, uçsuz bucaksız yolculukta, gidiş nereye bu dipsiz kuyuda dolanmak?
Hırs bu nerdesin derken çaresizliğin ardındaki…
MUSTAFA YILMAZ
ANT+10
Ne kadar da içten yazılmış bu şiir böyle.. Hayatı sil baştan yaşamak gibi bir şansımız yok ne yazık ki.. Kendi iç dünyasında kopan bir fırtına, çelişkilerle dolu yalnızlık... Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta