Hayatı Sil Baştan Yaşamak

Yaşamın sayacını sıfırlayıp senli yolculuklarla baştan başlıyorum.

Sevgimi uluorta çekinerek ortaya koyuyorum. Eve alınan, kural tanımaz sokak kedisi ürkekliği ile. Birbirine dolanmış farklı iki çiçeğin aynı havayı teneffüs etmesi gibi içime çekiyorum seni. Aşk fısıltılarına karışan duyguların gelip benliğime yerleşiyor. Kayıp kentin âşık çocukları gibiyiz.

Habersiz gelen, seçmeye, tartışmaya olanak tanımayan aşkın kollarındayım. Bütün anılarımı, acılarımı, çünkülerimi, eğerlerimi bir tarafa bırakıyorum. Özgürlüğümü bile ellerine teslim ediyorum.

Dumanlı bakışların ardında saklanmış duygularımı ortaya çıkarırken başımı alıp gittiğimde, aşkın anlaşılmazlığındaki çaresizliği yaşıyorum, uykudan uyandırılan insanın mahmurluğunda.

Öldürürcü oklarla delik deşik olmuş geçmişi ve geçmişin acılarını kapatmaya çalışıyorum. Eksikliğini duyduğum duygularımı tekrar tekrar yaşamak istiyorum. Koştuğum geniş ve yalnız yolların acımasızlığında kendimi kaybetmeyeceğim.

Derin dehlizlerde kaybettiğim geçmişimi bir sözcükle yüzeye çıkarmak istemiyorum.

Kollarım uzun zamandır böyle bir yükü taşımamış olmanın acizliği ile ağrıyor. Bugünümü kıskanan dünlerim, yarımı karartma çabasında. Uzun zamandır başkalarının geçmişinde yaşayan bu yürek, yeni yarınlara açılan kapıda huzur içinde dinlenmeye çalışıyorum. ‘’ Sana bilmediğin, tanımadığın heyecanı yaşatacağım ‘’ diye ellerinde tuttuğun kızgın ateşi bana doğru uzatırken, için için yanan bu ateş içimdeki kıvılcımı alevlendirmeye yetiyor. Cehennem sıcağında cenneti yaşatıyor. Aşkın küllerini taşıyan yüreğim sıcaklığın ile ısınıyor.

Alaca karanlık duygularımdan sıyrılmamı kolaylaştırıyorsun. Kesik kesik çıkan nefesim, nefesine karışıyor. Asi duygularım yerini zavallı masum çocuğun isteklerine bırakıyor. Sıradan sözcükler dahi senli zamanlarda anlam kazanıyor.

Defalarca kaçıp saklandığım duygularımın esiri oluyorum. Tatlı bir telaşın eşiğinde yüreğimdeki hüzün umutla çarpıyor. Ben olmadığımı düşündüğüm bir benliğe dönüyorum. Gömlek değiştiren yılanın yenilenmesi gibi yeni kaderime doğru gidiyorum.

Kapalı tuttuğum yürek kapımın paslı çivilerinin gıcırtısında istemediğim halde öfkemin ve hüznümün sesini duyuyorum. Elimden geri alınacak armağan gibi sıkı sıkı sarılıyorum senli zamanlara. Buzların altında kıvrılan yapraklar gibi ellerim. Tatlı bir telaşın eşiğinde, güneşi arar gibi seni arıyorum.

Uzaklaştığım her zaman dilimi benden ayrılan bir yaprak, bir gölge gibi çökmüş omuzlarıma. Duygusal ağırlıklardan kurtulmaya çalışırken görülmeyen bir elin sıcaklığı ile sarmalanıyorum.

Kimselere açılmayan karanlık odama giren gözümü alan güneş düşünmemi engelliyor. Efendim olan talihim beni ödüllendirmek istiyor. Çevresi bilinmeyenlerle dolu, ne kadar yanacağı belli olmayan ateşin içine gözlerim kapalı atlıyorum. Henüz kapalı olan kapının ardında kim bilir hangi hayaller bekliyor.

Belkide yaşamımın en büyük çılgınlığına adım atıyorum. Geçmişteki flu fotoğrafların netleşmesine izin vermeyerek. Geldiğim uçurumun kıyısında yuvarlanmadan sıkı sıkı tutunuyorum. Karanlığın içimdeki ışık huzmesine doğru yol alıyorum. Aklımda sen, içimde cehennem sıcaklığındaki sevdan ile.

Fırtına dolu bulutların ilk dinginliğindeki damlalarda huzuru ve mutluluğu içerken kendi kendime yaktığım ateşin içine düşüyorum.

23.03.2012
Fatma AVCI