Herkesin hayatında bir kere “öksüz” kalması gerek. Herkesin en az bir kere aç kalması, en az bir kez soğuktan tiril tiril titremesi ve sığınacak yer bulamaması lazım...
Her insanın mutlaka bir kez bir uzvunu kaybetmesi, toprağına ektiğinin “ne yaparsa yapsın” çürüyüp gitmesini seyretmesi lazım.
Çoğumuzun anlayabilmesi için, gözlerini bir müddet kaybedip birilerinin eline dokunmasına muhtaç kalarak yaşaması, sonra gözlerinin tekrar görmesi gerek.
Birilerinin bizi, evimizi terk etmek zorunda bırakması, dağda taşta biçare şekilde dolanmamıza sebep olması gerek... Bu, bir kez olsun herkes tarafından zorunlu yaşanmalı!
Herkesin umutlarını mutlaka, hayatında bir kez olsun başkalarının çarçur etmesi lazım. Çıkmazın ve çaresizliğin, beyni buran kekremsi tadını herkes kaydetmeli
Belki o zaman, savaşlara “olağan insan işi” yapar gibi atlamadan insanoğlu; başkalarının gözyaşlarını kendi gözpınarlarından akıtarak da ağlayabileceğini bilir! Belki, karanlıkta “el yordamıyla hayatını sürdürmenin” ne kadar hüzün verici ve insana yaraşmayan bir ceza olduğunu kavrayabilir...
Kendi yüreğinde açılan mutsuzluk “oyukları” na; “farklı olan diğerlinin” acılarıyla kompres yapmaktan vazgeçebilir.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ayşenur Hnm.gerçekten harika olmuş.Yüreğinize sağlık.Kutluyorum sizi.
Saygılarımla
Handan Baytekin
evet hayatinda insanin bir kere bile yasayip asil yasayanlarin halinden anlamasi gerektigini vurgulayan dizeler,harika olmus
:)))) ''fabrıka ayarlarıma gerı dondum''! ınsanlar aynı duyguları hıssedıp farklı anlatıyorlar...ama aynı noktada bulustugumuz bır gercek..sevdım senı...yazdıklarını..dusunduklerını...
gerçekten yüreğinize sağlık... insanın biraz cesur olması ve kendi isteğiyle bile olsa bunları yaşaması lazım.... her an birbirinin aynı olduğunda bir anlamı kalmaz... hisarın sokaklarında dolaşırken bir ev gördüm.... kim oturuyo bilmiyorum adamın dışarıdan göründüğü kadarıyla çok büyük ve güzel bir evi var... ama anlamakta biraz zorlandığım bir durum.... adam evin çevresine duvar ördürmüş bir de bu duvarın üstüne cezaevlerindeki gibi tel örgü yaptırmış.... allah bilir kimi yerlerinde kameralar da vardır.... bu yaşamak mı.... diye geçiriyorum... bir insan kendini neden evin içine hapsetmek ister diye düşünüp duruyorum....
yok evet !... herkez değilse bile, hain olanlar yaşamalı ki, masumlar yaşamasın !....
Herkes şiirde sıralanan acıları bir kere bile olsun yaşamasın. 'Bende yok, sende olsun' 'bende yok sende de olmasın' dan iyidir. Merhametli olmak için illede acı çekmek gerekmez.
...inançlar dizesine kadar okuduğum iyi bir manifestolardan biriydi..o dizelerden sonra...sıyrılmışsın gerçekliğinden...
..Var hayatın ''reset'' düğmesi...nerede biliyormusun..''gözleri doğru baktığında...ve ışıl olduğunda herkesin''...temizlik önce içimizden başlayacak....en allahlısından..en peygamberlisinden...!
biz insanlar kirletiyoruz bu yaşanılası dünyayı..
svg & syg
Gün gelir dilerim herkes senin ginbi düşünür de bu acılar artık biter.
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
(..................mükemmel..................)
...reenkarnasyona bile cevap olmuş...
...................teşekkürler...................
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Seref Dayan bey'e aynı yüreği hissedip,bu yazımı antolojiye yolladığı için teşekkür ediyorum..
Cennette buluşmak dileğiyle.
Ayşenur
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta