Işıklar söndü, dışa çekildin.
Kendisi, kendisinden soğumuş.
Üzüldüm o haline ve bu haline.
Karanlık insanlara çektin, çekildin.
Oldun eskine bir anda hakim.
Ne halim birisiymiş o öyle zavallı.
Kır, dök, un ufak et, at bir kenara.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta