Hayatı Olmayan Kadınlar Şiiri - İsa Dellal

Hayat kadınları diye nitelendirilip de

Hayatı çalınan kadınlar…

Can pazarında kurulmuş tezgâhlarda

Eti satılan kadınlar…

Hayatını çalanların değer kazandığı

Hor görülen, aşağılanan kadınlar…

Cebinde parası olanların

Oyuncağı sandığı kadınlar…

Evlerin en genelinde

En özelini sunan kadınlar…

Aslında her birinin bir hikâyesi var,

Değer biçilemez

Ama

Umursanmayan.

Her birinin bir mecburiyeti var

Ellerini bağlayan

Ama

Göz önünde tutulmayan

Ve her birinin bir aydınlık yüzü var

Gölgelerin arkasında kaybolan

Ama

Hiç aranmayan…

Kimilerinin bacısı, kimilerinin yavrusu

Ve belki de kimilerinin anası bu kimsesizler

Yani kimsenin düşünmediği

Ama

Kimilerinin kimsesidir bu kimsesizler

Aslında istekleri huzur dolu bir evdi

Bir soba, bir kova kömür ve birkaç da kestane bile yeterdi…

Özel bir ev çok görüldüğü için genelin evinde onlar,

Ve özel bir hayat çok görüldüğü için genelin hayatında onlar.

Yaralıdır, berelidir sırtları

Herkese, her yerini açan bu kadınlar

Gizlerler yaralarını berelerini

Bilirler ki;

İnsafın son durağındadırlar acımadan yana

Bilirler ki;

Şehvet durağına uğrayanların

İlk kaybettiği şey insaflarıdır.

Her birinin bir fiyatı vardır herkesin gözünde

Tabi pazarlık payı da içinde(!)

Sadece onların dışındadır etiketi

Güya herkesin içinde

Ve hiç kimse kantarın bir tarafına koymaz ki,

Namusunu, arını;

Diğer tarafına da koysun,

HAYAT KADINLARINI…