İki kapılı handa Dünya'yı okuyorum
Kimi kalmış yokuşta, kimileri pür telaş …
O hayat tezgahında ömrümü dokuyorum
Attığım her nakışta, bitiyor yavaş yavaş…
Kader denilen mektup,alında yazılıyken
İyi-kötü hatıra sineye kazılıyken
Feleğin ektikleri yürekten süzülüyken
Mutluluklar yabancı, hüzün olur arkadaş...
Yapraklar savrulunca ömrün bu son deminden
Yürekler zindan olur,ışık bekler şem’inden
Sessiz gemi kalkınca,boğulur mateminden
Bir mahzun elvedayla el sallar Yavuz dadaş
Yavuz Değirmenci
Kayıt Tarihi : 14.7.2021 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yavuz Değirmenci](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/07/14/hayati-okuyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!