Hayatı Öğreniyorum

Sizin hayatınız çalındı mı hiç
Benim çalındı
Değer verdiğiniz ne varsa
Avuçlarınızdan kayıp gitti mi hiç
Benim gitti
Daha bebek yaşta yetim kaldınız mı
Amcanız halanız miras korkusuyla
Terk etti mi sizi
Beni etti
Parasızlık yüzünden okumaktan korktunuz mu
Ben korktum
Belki de ilk ben başladım ömrümden çalmaya
Korkularım o kadar büyüktü ki
Ezildim, gençliğim ezildi tonlarca yük altında
Hayatta her şeyim yarım kaldı
Hayallerim, umutlarım sevinçlerim mutluluğum
Hayatta sahip olduğum ne varsa
Hep bir yanı eksik bir yanı yarım kaldı…

Vicdanım polisim oldu
Her kırdığım gönülle kırıldım
Her yaptığım haksızlıkta öldüm
Günahlarımla yandım, piştim
Hatalarımla olgunlaştım
Yediğim her darbede tecrübe edindim
Bir şeyler öğrendim
Her düşüşümde daha da derini vardır dedim
Hamdü sena ettim
Başıma gelen her kötülüğü kendimden bildim
Benden aşağılara baktıkça rızkıma şükrettim
Kulağımı çirkin sözlere sağır ettim
Ama elimi gözümü koruyamadım
Zaman zaman da olsa harama meylettim, tövbe ettim
İnsanım dedim ama vicdan ateşinde küllendim
Ah be nefsim, sen nasıl bir şeymişsin
Hem dünyamı hem ahiretimi ateşe çevirdin…

Babasızlığı en çok bayramlarda öğrendim
Her aç kalışımda acılara tutunmayı
Başımı anamın dizine koyuşumda sevgiyi şefkati öğrendim
İhaneti nedense hep can bildiklerimden tattım
Hiçbir şey yakmadı canımı onların ihaneti kadar
İçime kanamayı öğrendim onlardan
Hıçkırıklarımı yastıklara gömmeyi
Yorganı başıma çekip gizli gizli ağlamayı öğrendim
Ömrümü çaldıklarını öğrendiğimde
Her şeye geç kalmıştım
Pişmanlığı ciğerim yanarak tattım
Diyecek söz bulamadım
Çünkü her hakaret masum kalırdı yanlarında
Ve ben onlar kadar küçülmedim
Allah’a havale ettim, Allah'a
Şimdi yapabildiğim tek şey
Düşmanlarıma ve kendime inat dik durmaya çalışıyorum
Bütün kahpeliklere bütün vefasızlıklara inat
Hayatı yaşayarak öğrenmeye çalışıyorum…

©
08-09-2021
08:47