En büyük sorun, benim hayatımdaki,
Bıkmadan,usanmadan hata yapıyorum.
İnsanlara güvenip, güvenip,
Bu son diye yeminler ediyorum.
Kısa sürüyor yeminlerim,
Bir tatlı söz,güler yüz yine unutturup,
Bunca yılın kandırılmışlıklarını,
Geriye döndürüyor zaman makinesini.
Ah ben aynı ben,
Yedisi neyse kırkı da aynı.
Aynı akıllanmaz deli kız,
Aynı sokakta yakantop oynarken,
Başkasının canı yanmasın diye,
Hep topların önüne kendini atan,
Dizleri yara bere içindeki,
Aynı arkadaş delisi kız.
Defalarca söylüyorum,
Artık yeter diye kendi kendime,
Ama hayatı,
Her şeye,
Kendime,
Tüm, yalan dolanlarına,
Tüm,üstünden prim yapanlara,
Tüm,sevgi gösterilerine yalnızca çıkar için yapılan,
Koltuk,şan,şöhret, meraklılarına
Para sevdalılarına,
Rağmen seviyorum.
Bir gün gelecek,
Herkes ben gibi olacak diye sabrediyorum.
Kimse kimsenin üstüne basmadan,
Çalışarak prim yapacak.
Hiç kimse sevmediğinin gözlerinin içine,
Yüzünde maskelerle aşk ilan edemeyecek biliyorum.
O gün geldiğinde eşit olacak yukarıdakilerle,aşağıdakiler.
Sadece ve sadece ,
Doğruluk,cesaret,azim ve elbette en önemlisi,
Sevgi,aşk kazanacak.
Hayatı her şeye,
Kendime rağmen seviyorum.
Ve o gün gelene dek de sevmeye devam edeceğim.
24/10/2010
Aynur MeydanKayıt Tarihi : 24.10.2010 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!