Kışın beyaz örtüsüyle kaplanmış yollar
At kızağıyla geçeriz karlı yolları
Kışın soğuk rüzgarı yüzümüze vurur
kalbimizdeki sevda bizi ısıtır
Atlar nefeslenir doğanın sessizliğinde
aramızdan geçen rüzgar
farklı bir iklim taşıyor artık
deniz aynı deniz
görürsün
ama dalgaların rengi
gün batımında başka görünür
ben bir şey görüyorum
sen iki şey görüyorsun
o üç şey görüyor
onlar çok şey görüyor
biri milyon şey görüyor
milyon şey gören
Hayelsiz sokağa çıktı
Avucunda küçük cevizleri
Beş taş oynayacak arkadaş aradı
Sokakları dolaştı kimsecikleri göremedi
Akşam oldu
Eve dönüyordu
Şaban:
ağam Bilo bana fırça attı. Bir saat geç ödeme yapmışız.
Bir daha olmasın yoksa köyünüze yatırım yapmam dedi.
Birde gayri menkul şirketi kurmuş.
Tellal:
-Şaban
-Buyur ağam
-Köylü toplanmış nere gidir? Düğün mü var?
-Ağam! Bilo Dinlenme Tesislerinde durmadan transit geçen verdikleri araçların parasının yemeğini yemeye gidiyorlar.
-Bizde verdik. Haydi. Bizde yemeğimizi yemeye gidelim.
-Adile hanım. O elindeki sepet ne?
Sevgili köylüm ve kıymetli değerli köylüm.
Bılo beyle helikopterlerle arazi üzerinde dolaştık.
Kurt deresine köprü yapmaya karar verdik. Civardaki yolları bu köprüye bağlıyoruz. Bılo bey dedi ki buradan geçmek zorundalar. Buradan geçmeden başka yere gidemezler dedi. Beni ikna etti...
Köylüden biri:
Züğürt ağada Bılo beyi zengin ediyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!