Çeketimi yağmurlara astım ve hayallerimi sana bıraktım, şimdi ise yazıyorum. Paramparça hayalini, kuş kanatlarına koyup seni düşlüyorum. Bir güvercinin soluğu uzaklığı kadar seni soluyorum. Yine varlığını anımsıyor usum, yine pare pare oluyor ciğerim, sana ulaşamamanın ağır yaralı halleri basıyor ve bir hastane sedyesinde sarı, kırmızı renklere bulanmış gibi hayati fonksiyonlarımı yokluyor cümleler Off… Yıkasım geliyor şehri saadetimi ama fayda vermiyor, yokluğunu kabul etmiyor ruhum. Zaman sanki sende asılı. Ve zindanlarda işkence görür yüreğim..
Bir kere olsa da gelsen, görsen sabah ezanlarında ettiğim duaları ve yıldızlarla süslediğim o kutsal vakitleri.. Kilometreleri aşsan ve üzerindeki tüm sorumlulukları çıkarıp ah bir gelsen doğmamış çocuklarıma vuslatı vereceğim…
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta