Mevsimlerden sonbahar
Aylardan Kasım.
Dökülmüş yaprakları, ağaçların.
Bu mevsimin son Güneşi olsa gerek.
Öylesine güzel bir sabahki,
Karalayıp karalayıp
Attım dalgalara çizdiğim resmini.
Her defasında olmadı deyip
Buruşturarak.
Veremedim ki yüzüne o gülümsemeni.
Bu kulağımı sağır eden gürültüler arasında
Seni düşünüyorum canım.
Bir görsen sen halimi
Toz toprak içindeyim.
Saçlarım karmakarışık
Her şey
Her şey ama siyaha kuruluydu.
Adam hayallerini bile kurdu.
Birde çıktı ki karşısına
Sarı saçlı mavi gözlü biri
Sonunda
Yalnız kalmışsın Çınar.
Yaprakların dökülmüş
Dalların kurumuş ta
Kuşlar konmaz olmuş sana.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!