Hayatı Bebek Şiiri - Aysel Çelik

Mutluymuş doğduğunda o güzel bebek
Kan kırmızı yanakları, saçları gül bebek
Fazla itilme kakılma yokmuş altıya dek
Altıncıda vurulunca yere serildi bebek

Ah bahtszı bebek
Vah sevgisiz bebek

Başlamıştı oda hayat dersine
Evde hor görülünce koşardı öğretmenine
Gizli gizli ağlardı, yoktu evde dirlik düzene
Yemin etmişti kurtaracaktı bu aileyi o güne

Ah bahtsız bebek
Vah sevgisiz bebek

Yalnızken düşünürdü dünyanın adaletsizliğini
Bir gün duyuracaktı oda ismini yurdunu, sevgisizliğini
O günü bekledi çalıştı çabaladı
Ancak çöktü karanlığa çabaladı çıkamadı

Ah bahtsız bebek
Vah sevgisiz bebek

Allah’a yalvardı yakardı yitirmedi umudunu
Tekrar baştan yemin etti durmadı
Ancak gördü sevgisiz olmadı
Oda Allah’ı insanları sevdi durdu

Ah bahtsız bebek
Vah sevgisiz bebek

Bir gün ansızın çaldı kapıyı mutluluk
Biliyordu umutla çalışınca mutluluk
Allah’a defalarca şükretti dünyalık
Oda öğrenmişti gülmeyi bütün günlük

Ah bahtsız bebek
Vah uçtu bebek