Hayatı Ararken... Şiiri - Alper Şirvan

Neşeli bir şarkıyı söylüyorken gözlerin,
Şefkâtin kadar sıcak, muhabbet kadar derin,
Bazen çocuksu duran; çoğu zaman nazenin
Kalbinin ortasında bir sevdâ görüyorum.

Zamansız, mekânsız ve hattâ sonsuz,
Her nereye gidilse yaşanmaz onsuz,
O et ve kemik değil, sevgidir, yalnız,
Maddenin tezgahında bir manâ örüyorum.

Burulur ya bir zaman içinde birşeycikler,
Yanılgılar, hatalar, orada nöbet bekler.
Kimisi belki bana “hayat bu” diyecekler,
Hayatın içindeyim; hayatı arıyorum.

Sadece yüreğimle anladığım lisan o,
Bazen yağmurlu eylül, bazen ılık nisan o,
Ansızın uzaklardan geliveren canan o,
Sonsuzdan yola çıkıp sonsuza varıyorum.