Yıllardır yaşıyoruz evet yaşıyoruz yani nefes alıyoruz ve şurası kesin ki ne zaman olacağını bilmediğimiz bir şekilde öleceğiz...Herkesin yaşadığı süre içinde yaşam tarzını belirleyen bir hayatı anlamlandırma stili vardır...Ben burada hayatı anlamlandırma stillerimizi değişik açılardan yazmak istiyorum...
İnsan yazdıklarında hep birileriyle, bir şeylerle, bir yerlerde buluşur... Bu acıdır, ölümdür, insandır, hayattır... Hepsini içine alan hayatın içinde çok kalabalığızdır ve de yapayalnız...
Hayat; yaşarken hızla, şikayet ederken yetişemediklerimize, kızarken kendimize, verdiğimiz sözleri tutamadığımıza, ölüm geliveriyor tokat gibi, sonra? Sonrasına bizde şaşıyoruz; nasıl tekrar kahkaha attığımıza,yeni yılın gelmesine sevindiğimize, tatile gitme hevesimize… Bazen yeni bir bebek, bazen yeni bir aşk, bazen yeni bir heves, karıştırıyor bizi yeniden hayatın hızla akan sularına.
Hayat işte, Şairin dediği gibi: Buluruz, kaybederiz, yeniden yaşarız…
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
