Kendimizi dinlediğimiz yerdi orası.
Kendimizi anladığımız yer bizim içimizdeydi.
Kendimizi dinlerdik ve dinlerken her nefesimiz hayata değerdi.
Hayatın nefesi ise esinti. Bizim her nefesimiz esintinin etkisinde olurdu. Kendimizi dinlerken,hayat kendini hissettirirdi.
Nefes alırdık aynı anda.
Hayatın tüm zamanı bizim an'larımızdı.
Bir zaman sonra anılarımız olurdu bi zaman sonra anlardık.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta