Hayata yenildim Şiiri - Nisan Yağmuru

Ben hayata yenildim
Dünyaya geldiğimde öğrendim
Hayata tutunabilmek için tüm gücümle direndim
İlk günümden başladı yaşamam için savaşım
Cam bir kavanozda, anne ve babamın kollarından uzakta
Tanımadığım kucaklarda
O an anladım ben hayata yenildim
Yenik başladım
Bilemedim evim neresi
Aylar sonra girdiğim ev sanki benim değildi
İlk adımlarım bile sevindirmedi
Tek aklım yardım etti
Çabuk öğrendim öğretilenleri
Su gibi akan zamanda
Koştum başarıdan başarıya
Emeğim ile sahip olduklarım, rahatlığım
O da bir rüyaymış aslında
Bir gece umutlarımla yattığım uykudan uyandığımda
Her yer oldu kapkara
Yağan nisan yağmurları şifa derler
Olmadı bana deva
Girdim dönüşü olmayan amansız girdap yollara
Anladım ki ben hayata yenildim
Savaşa bile girmedim
Hayat yaşam oldu zindan
Düşman çok kuvvetli donanımlı
Atmıyor bir adım geri
Anında aldı esir beni
Zevkinin doruğuna vardı
Oysa benim kollarım kanadım kırıldı
Avuçlarım duada
Gözyaşlarım olsun sevdiklerime veda
Yüreğimde var tek bir yara
Ya sevdiğim üzülür ağlarsa
Zamanla geçecek acısı
Arada gelirse belki aklına
Ağız acıtsa da ismim onu
Kalacak aklında kalbinde yara
Ne yaparsam yapayım
Ben hayata yenildim başaramadım..