Hayata Tutunmak Şiiri - Melahat Çetinkaya

Tohumdan fışkıran ağaçlar gibi
Kök salıp toprağın derinlerine.
Baharı getiren ilk cemre ile
fırlayıp yeryüzüne.
Büyümek sevginin güvenli ellerinde.

Tutunup hayata sıkı sıkıya.
Arsız sarmaşıklar gibi,sarılıp sevdiğine,
Dişinle tırnağınla.
umutların düşlerin,
yürekten öpüşlerinle
Uçmak mutluluğun kanatlarında.

Haksızlık ve zulüm dayanmışsa kapına
Senin görevin,
Meydan okumaktır ona.
İsyankar gülüşünle
VE tükürmek zalimin suratına
Bütün gücünle.

Başında kar boran tipi olsa da,
Şişirip yelkenleri umut rüzgarlarıyla
Düşmek yollarına aydınlık yarınların.
Bulutları yırtarak çıkan güneşle,
Denizi arayan martı sesinde,
Çığlık çığlığa söylenen,
Türkü olmak bağlamanın telinde.

Kurmak için daha adil düzeni,
Verip el ele kardeşçesine
Onurlu ve özgürce.
Barış güvercinleri uçurmak
Dünyanın üzerinde.
İşte budur yaşamak..
Budur hayata tutunmak.