İçi giysi dolu dükkan gibi mi boşaltmalı insan içini birine..?
Ya da yiyeceklerle dolu bir süpermarket gibi mi..?
Onlara bize gelmeleri için izin veririz, ama hepsi de alacaklarını alıp gidiyorlardı değil mi?
Tıpkı hayatlarımıza gelip bizi biz yapan şeyleri alıp gitmeleri gibi!
Velhasıl anlatmalı insan içini birine,bir kalem kadar mı olmaz insan bir başka kalbe?
Ya da bir kâğıt kadar mı güçsüz kaldık birbirimize?
Bu her susma halleri yok mudur, dilimiz mi kilitlendi?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman