Hayata rağmen…
Hani derler ya, göz görmezse yürek katlanır,
Çok doğru bir söz…
Sevmek her şeyi kabullenmekmiş, en baştan
Olduğu gibi...
Eğer; yüreğinde sevgi varsa, korkma…
Sen zaten, aşka soyunmuşsun çırılçıplak.
Her şeyi sevmek, kendini bile,
İşte bu hayatın anlamı, sana yüklediği şifre.
Bak bir çevrene, gördüğün ne?
Kaç kişi mutlu, ya da huzurun öğlen vaktinde?
Yüzü gülen değil, gözü gülen kaç kişi?
Aldığı nefesin, tadına varan kaç kişi?
Güne merhaba deyip, güneşe dokunabilen,
Yatağından kalkıp, penceresini aralayabilen herkese,
Hayatın sunduğu tüm güzelliklerin sırrını çözebilenlere,
Merhaba,
Aşka yürüsün adımlar, dudaklara çivilensin hayat.
Bir kelebek kanatlarında uçsun zaman.
Doruklara ekilsin yürek tohumları,
Beyaz papatyalar açsın, sarı etekli.
Sevgi koksun, uzaklardan gelen rüzgârlar,
Kuşbakışı yamaçlardan, duygular aksın denizlere.
Görünen her şey dans etsin, yaşama sarılıp.
Dokunmasın yalnızlık, tek başına kalsın.
Herkes sevdiğine sarılsın…
Oktay ÇEKAL
29.10.2014-20.48
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 23:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!