Hayata tutunmak için sebepler arıyorum
Neye tutunsan elimde kalıyor
Herkes de bir kin
Gözlerde nefret
Hareketlerde şiddet
Kan seli akıyor sokaklarda
Bombalar yağıyor masum insanlara
Neresinden tutunayım bu dünyaya
Tutunduğum her parça elimde kalıyor
Sevgi, dilimizde pelesenk olmuş
Ama biz sevgi fakiri
En çok vurulduğumuz yer kalbimiz
Saygı, göstermelik bir kaç ibare
En ufak bir şeyde hakaretin bini bir cümle içinde
Az çok bir inancımız var
Ama meydan din tüccarı dolu
Allah’tan korkmadan Müslümanı Allah’la korkutuyor
Helal haram iç içe geçmiş kimse aldırmıyor
Besmelede ayrı bir riya, şükür kayıp
Her sözde bin bir gözyaşı
Elhamdülillah’ın içi boşaltılmış
Kullar paraya kul olmuş
Sağlık eğitim güvenlik paran kadar
Devir ye kürküm devri
Ederin kıyafetin kadar
Bilgi tutsak beyinlerde
İlim Allah’a ihanette
Sanat ne kadar nü olursan o kadar
Çaldılar değer ve yargı adına ne varsa
Soyuldum, çırıl çıplak bıraktılar
Ne maneviyat kaldı ne ahlak
Maddiyat dersen vampir sömürücülerin elinde tutsak
Yöneticiler birer kukla
Demokrasi emperyalizmin silahı
Ne dilimde söz kaldı
Ne beynimde düşünce
İflas noktasındayım işte
Hayata neresinden tutunsam elimde kalıyor…
11 - 12 - 2016
02: 43
Kayıt Tarihi : 11.12.2016 04:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!