Hayata merhaba… Şiiri - Oktay Çekal

Hayata merhaba…

Bir gün, dolaşırken caddede; gözlerim ışıklara takıldı.
Hiç unutmam; kırmızı yanmıştı bekliyordum,
Ve sen geldin…
Şimşekler çaktı irkildim önce; kaskatı oldum…
O kızıl saçına bakarken, gözlerinde kayboldum
Aradığım, hasretim…
Donmuş bir beden içinde, kaynadı ruhum, yandım…
Kaybolan duygularım, geri döndü pasaklı ve bitkin,
Özlemlerde boğulan ruhum, hayat öpücüğü bulmuşçasına dirildi.
Gözlerim ilk defa, hayata merhaba dedi.
Kalbim seni çarptı, yalnızlığıma inat,
Umut açan bir çiçektin, rengârenk…
Bana ilk baktığında heyecanıma yenik düştüm, ayaklarım yoktu sanki
Gülüşün yok mu, dünyalara değdi.
Merhaba kelimesi, bu kadar güzel gelmemişti.
Bağırmak istedim, beceremedim suskun dudaklarım anlatamadı
Sırılsıklam oldum, yağmurda kalmış kazazede gibi,
Yeşil ışık yandı, önümden serap gibi geçip gitti.
Arkandan öylece bakakaldım ve kaç ışık yandı söndü bilmiyorum…
Güneş doğmuştu, hayatın sesini duydum.
Yüreğim yorgun yılların, intikamını alırcasına canlandı.
Ve hayata merhaba dedim.

Oktay ÇEKAL
21.09.2011-16.27