Hayata küstüm, insanlardan küstüm,
Her şeye küstüm neden bu isyanım
Ben bilirim insanlardan çektiklerimi,
Allah biliyor benim gizlediklerimi
İnsanlardan sebepsiz değildir kaçışım
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Umarım aradan on bir yıl geçtikten sonra barışmışsınızdır insanlarla, hayatla Vehbiye Hanım...
İnancımız da küsmeyi, dargınlığı, nefreti hoş karşılamaz, eminim siz de biliyorsunuz... Eğer içlerinde 'size zarar verenleri' varsa, onlar hariç elbette...
Tarihi eski olsa da, sanırım hisler hala taze... Hayra, iyiye doğru gitmemiz dileğiyle kutlarım şiiri ve sizi, Vehbiye Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta