Hayata küstüm, insanlardan küstüm,
Her şeye küstüm neden bu isyanım
Ben bilirim insanlardan çektiklerimi,
Allah biliyor benim gizlediklerimi
İnsanlardan sebepsiz değildir kaçışım
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Umarım aradan on bir yıl geçtikten sonra barışmışsınızdır insanlarla, hayatla Vehbiye Hanım...
İnancımız da küsmeyi, dargınlığı, nefreti hoş karşılamaz, eminim siz de biliyorsunuz... Eğer içlerinde 'size zarar verenleri' varsa, onlar hariç elbette...
Tarihi eski olsa da, sanırım hisler hala taze... Hayra, iyiye doğru gitmemiz dileğiyle kutlarım şiiri ve sizi, Vehbiye Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta