Hayata küstüm, insanlardan küstüm,
Her şeye küstüm neden bu isyanım
Ben bilirim insanlardan çektiklerimi,
Allah biliyor benim gizlediklerimi
İnsanlardan sebepsiz değildir kaçışım
Bu kinim bu nefretim ve bu isyanım
Hayattan soğuttular,ben de insanım
Bu halimi biliyor yüce yaratanım....
16 Şubat 2003
Vehbiye Yersel
Vehbiye YerselKayıt Tarihi : 22.10.2014 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnancımız da küsmeyi, dargınlığı, nefreti hoş karşılamaz, eminim siz de biliyorsunuz... Eğer içlerinde 'size zarar verenleri' varsa, onlar hariç elbette...
Tarihi eski olsa da, sanırım hisler hala taze... Hayra, iyiye doğru gitmemiz dileğiyle kutlarım şiiri ve sizi, Vehbiye Hanım...
TÜM YORUMLAR (1)