Hayata İsyan Şiiri - Yusuf Özerol

Şöyle bir baktım kendime
Orta boylu kalem kaşlı biriyim
Sözüm yok yaradana
Bende onun kullarından biriyim

Yaralar vardır türlü türlü
Dışı seni yakar içide beni
Dışım sağlam ama
İçimde gizli yaralarım var benim

Hasret,ayrılık hüzün
Bunların hepsi zaten var bende
Boğazıma düğümleniyor sözler
Sevgi,huzur,kardeşlik olmayınca

İçimdeki yaralar kanatır beni
Bu yara düzenden bulaştı bana
Çarkına kapıldım bir kere
Bozulmuş dünya,bozulmuş yaşam

Gel beni kurtar güzelim umut
Sana çok ihtiyacım var
Kalbimde hala yaşam ümitleri var
Gelde kurtar beni karanlıklardan

Projelerim var ama
Kime sözüm geçer benim
Demokrasinin bir ayağı yok
Kör topal yürüyor dünya

İçimde bir isyan var
Çıkaramıyorum dışarıya bir türlü
Ölüyorum çaresizlikten
Hayata veda ediyorum

Dışım yaşasada artık içimde bir ölü var
Ölüyü diriltmek kimin elinde
Sihirli bir el gerek
Beni tekrar yaşatmak için

İnsanlık ölmüş
Haraç mezat satılmış pazarlıklarda
Ya ekmek kavgası
O eskidendi dostlar