Hayata İsyan Şiiri - Erman Kurtbaş

Unut yaptıklarını
bu zaman kadar
sefil yüreğim.
Kalk sabahın köründe,
dokunma suya sabuna,
kalsın öyle dünden kirlenmiş şekliyle.
Besleme ruhunu iltifatlarla.
Aç kal ama isteme
bir lokma tebessüm kimseden.
Üşü ama
bekleme sıcak bir bakış namertten.
Yapma bir plan,
kararmış yürekler adına.
Yorma kendini dün anısına.
Çizme iyiliğin şeklini kalbine.
Çekil hücrenin karanlığına,
sok işaret parmağını
gırtlağının sonuna.
Kan kus, boşalt zehrini,
çıkar içinden
mideni bulandıran her şeyi.
Dön kıbleye,
kapa gözlerini,
aç ağzını.
Küfret küfret küfret hayata,
avazın çıktığı kadar.
Küfret küfret küfret
küfredebildiğin kadar.