Kollar çözüldü
Yılanın serçeyi beslemesiyle
Affetmeyi öğretir gibi doğa
Eller kanat gibi gerildi göğe
Bir semazenin dönmesiyle hayat
Her zanlı bedeni uzandırdı Mevla’ya
Yel değirmeniydi
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
