Kollar çözüldü
Yılanın serçeyi beslemesiyle
Affetmeyi öğretir gibi doğa
Eller kanat gibi gerildi göğe
Bir semazenin dönmesiyle hayat
Her zanlı bedeni uzandırdı Mevla’ya
Yel değirmeniydi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var