Hayata Hayat Verir Aşk Şiiri - Mustafa Erol

Hayata Hayat Verir Aşk

Hayat denilince, sen gelirsin bu gönle.
Hayatta hayat yok dersen, n’ider bu gönlüm.
İşim gönül iledir, uğraşmam ben tenle.
Nurul aynı gönle sultan, eder bu gönlüm.

Gönülden gönledir, gönle giden tüm yollar.
Gönül gönle gönülsüzse, ağlar tüm kullar.
Gül görünce gül açar, gönüldeki tüm dallar.
Engin ufuklara dalıp, gider bu gönlüm.

Tüm bahçelere, gül ile gelir ahengi.
Her çiçek güzelse de, olmaz gülün dengi.
Hayata hayat verir, güllerin her rengi.
Renkleri bir tek gülde, seyreder bu gönlüm.

Gözyaşlarıyla yoğrulur, sevdanın harcı.
Olmaz elbet sevda çekmek, herkesin harcı.
Can vermek olsa, bu aşığın aşka borcu.
İşte can der, aşka borcu öder bu gönlüm.

Sevda yolunda her zaman yârdir, en haklı.
Aşığın hakkı ise, hep gönülde saklı.
Dinlemez aşk asla, ne mantık ne de aklı.
Mantığı aşıp, ölüme gider bu gönlüm.

Mustafa EROL
06.05.2014
Manavgat / Antalya