Her insan hayata elveda diyecek
Ve elveda derken de son sözünü mutlaka söyleyecek
Beklide film şeridi olacak hayatı
Gözleri yaşlarla dolacak o an
Hatta ağlayacak belki
İçinden ben ölmek istemiyorum diyecek
Fayda etmeyeceğini bilerek
Ama ben son sözümü söylemeyeceğim ölürken
Ben bu hayattan kurtulduğum için sevineceğim
Oh be sonunda gidiyorum
Sonunda başarıyorum bir şeyleri
Yaşarken başaramadım ama ölürken başarıyorum
İşte diyebileceğim
Ama içimden diyeceğim
Dedim ya son sözümü söylemeyeceğim
Elveda demeyeceğim ben hayata
Biliyorum ki her elveda
Bir başlangıcın anahtarıdır
Bu yüzden elvedalar yasak bana
Sus yüreğim sus
Yaşarken anlamadılar seni
Ölünce mi anlayacaklar diyeceğim
Ama dedim ya içimden diyeceğim
Hani beklide sevineceğim dedim ya
Hayattan kurtulduğuma sevinmeyeceğim
Acımasız, vefasız insanlardan
Her gün acı çekmekten
Kurtulduğuma sevineceğim
Ve içimden son kez de olsa şunu diyeceğim
Elveda hayat, elveda insanlar, elveda acılarım
Ama beklide ölürken sadece seni düşüneceğim
Senin kahroluşunu hayal ediyorum da
İçim acıyor dayanamıyorum
Ben giderken arkamdan ağlama sakın
Değmez be insanlara
Ne sana değer nede bana
Ağlamak yakışmaz hiçbir insana
Ama biliyorum ki sen ağlayacaksın
Belki de kahrolacaksın
Her gün bir yerlerde beni arayacaksın
Yüreğin yanacaksın
Hatta haykıracaksın
Ama unutma ki sende bir gün yanımda olacaksın
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 13:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)