Hayata Doymadan Şiiri - İsa Kıvrakdal

HAYATA DOYMADAN

Hayata doymadan,
Hepimiz bir gün düşeceğiz kara toprağa
Bir cami önünde dualar edilip,
Omuzlar üzerinde taşınacağız
Gözyaşları içinde uğurlanacağız
Sonra hakkımız olan yere, yani kara toprağa gömüleceğiz
Bedenlerimiz, kürek kürek topraklarla kapatılacak
Sonra gözyaşları dökülecek, çiçekler serilecek üzerimize
Dualar okuyup, âmin diyecekler
Zaman geçtikçe bir kemik yığını kalacak kefenin içinde
Kimi bedenleriz cennete,
Kimi bedenlerimiz cehenneme gidecek
Tanrı hesap soracak geçen günlerimizden
Bize ait hiçbir şey kalmayacak bu dünyada
Yalnızca,
Resimlerde kalan gülen yüzler
Ve de geride bıraktıklarımızın gözyaşları kalacak hayata doymadan