Hayata dönüş hikayesi(Nesir)

Yusuf Tuna
16769

ŞİİR


122

TAKİPÇİ

Hayata dönüş hikayesi(Nesir)

Kış denince önce akla yağmur,soğuk,sel taşkınları gelir.Aniden bastıran yağmur ve dolu sonucu ortalığı bir anda sel suları alır götürür.Felaket her an kapıda demektir.Neyin ne olacağını kestirmek çok zordur.Her şeyi ancak Allah(CC) bilir.Kışın en yağışlı zamanlarda Kargı çayı taşmış,Değirmen Boğazı mahallesini boz bulanık sel suları kaplamıştı.Sel suları kökünden söktüğü dev misali ağaçları paldır küldür sürükleyerek insanlara korku verir,’’Kızılca kıyamet mi kopuyor acaba? ’’sorusunu akla getiren bir muamma yumağını hatırlatır.Köyde büyük afet olduğu zaman büyükler dereden ‘’evren ‘’geçtiğini anlatırlar.Artık çeşitli hikayeler anlatılır rivayetler söylenir.Aslı astarı olmayan dedikodular ayyuka çıkar.Evreni geçerken götürdüğünü söyleyenlerden tutun da, boyunun kaç metre olduğunu iddia edenler bile olur.Böyle afetler tarlalarda ne harım ne duvar bırakır? ne de değirmenlerde oban? yağmurlar kesilip ortalık normale dönünce herkes harımını yapar mahalleli imece ile su arklarını işler,değirmenin mendini yapar, obanına suyu tutardı.Değirmen deyip geçmeyin köyde herkesin yolu mutlaka buraya uğrar,değirmen bozulduğu zaman ya da dişenince çoğu kimse unsuz kalır,ekmek yapamazdı.Bizim köyde de değirmenlerin bulunduğu mahalle’’Değirmen Boğazı’’ idi.Arıklardan gelen sular obalardan değirmenin çarkına dökülürken,dönen çarkın kanatları göbek taşlarını döndürüp gürültü ile buğdayları un haline getirirdi.ben de böyle bir müstesna zaman diliminde değirmen boğazındaki tek odalı evimizin önünde ayağımda dora pabucu, bacağımda dimi donum,yamalı yeleğimiz ile pejmurde biçimde oyun oynarken,bir anda gelen sel bizim tarlayı basmıştı.Babam küreği eline aldığı gibi tarlaya koştu.Ben o zamanlar üç yaşında idim.Babamın ardından hiç ayrılmaz,kuyruk gibi tin tin koşardım.Babam tabi ki koskocaman adam olduğu için selden kolaylıkla geçip gitmişti.O geçti diye ben habersiz arkasından suya dalmışım.Ne oldu ise işte o zaman oldu. Sel suları beni çam kabuğu gibi aldı ise azgın suların içinde suya dalıp çıkan ördek misali aşağı gitmeye başlamışım.Bir müddet su ile sürüklendikten sonra yorgunluktan bayılmış,sel suları ile hızla denize gitmeye başlamışım.Yedi yüz metre gittikten sonra tesadüfen selden geçmeye çalışan akrabamız ve köylümüz olan Mehmet Koyuncu ve İlyas Koyuncu’nun üzerine varmışım.Mehmet ağabey beni yakaladı ise çaydan balık tutar gibi tutup çıkarmış.Gözümün kapağını açıp ölmüş mü diye bakmış.Gözümün kıpırdadığını görünce tepesi aşağı çevirip iyice sallamışCciğerlerimi dolduran su boşalınca nefes alıp vermeye başlamışım.Sonra dirilmiş,yeniden hayata dönmüşüm.Hani biz küçükken anam bize; ’’Ben sizi çaydan tuttum ‘’derdi de biz ona inanır,kışın çaydan çocuk gelecek diye saatlerce dere kenarında bekler dururduk.Bulanık suya bakarken başımız döner,nerdeyse bunalım geçirirdik.Aynı bunun gibi bir olay olmuş ve beni çaydan tutup Nuri Gökdağ amcanın evine getirmişlerdi.Nuri amca bana bakıp suyun beresini alsın diye sadeyağı tencereye koyup ateşte kızartmış içine toz şeker katıp karıştırtarak bana içirdiler.ben de o zaman kendime geldiğimi daha dün gibi hatırlıyorum.Öldürmeyen Cenab-ı Allah öldürmüyor.Yiyecek ekmeğimiz,içecek suyumuz varmış.Kepeğimiz kesilmemiş ki ölmemişiz.Hemen birisi ile eve haber vermişler.Anam ile babam beni öldü de mahsustan yaşıyor dediler diye sinir krizi geçirip bayılmışlar.Apar topar,yalın ayak bir koşuda Nuri amcagile gelmişler.bakmışlar yaşıyorum, sevinçten ağlayıp yüce Allaha şükür etmişler.beni eve götürüp sağ salim kurtulduğum için kurban kesmişler.O günden sonra babam rahmetli ile rahmetli anam çoğu zaman hasta olmaya başladılar.Yaramazlık yapıp onarı kızdırınca; ’’bizi senin suya düşmen hasta etti’’diye beni suçlarlardı.Ben de kendimi suçlu görür çok üzülürdüm.Sanki elde olan bir şey var da yapmamışım gibi! Ne yapacaksın Allah’tan gelen her belaya katlanacağız.Katlanmamak elde mi? Sıkar ise katlanma …Bu olay benim yeniden hayata dönüşüm demekti.Benim sel sularından kurtulmam hayatımın dönüm noktasını oluşturmuştur.Şimdi yaşadığım buca yılı beni sudan yakalayıp çıkaran iki kişiye borçluyum.Allah onlardan razı olsun.Bazen bu kimselerle bir araya gelir hasbihal eder,o günlerden görüşür konuşur,eski günleri yad ederiz.Şimdi televizyonda bir sel haberi görsem veya bir tarafı azgın sel suları basmış olsa, başımdan geçen bu olayı hatırlar vücudumu ateş basar,sel götürüyormuş gibi olur,ölecekmişim hissine kapılır, sanki suda boğulma sahneleri yaşarmış gibi rüyamda kabuslar görürüm.

Yusuf Tuna
Kayıt Tarihi : 22.12.2010 16:16:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Tuna