Hayata Dokunmaktan Geçilir

hayata dokunmaktan geçilir bilirsin
zaman köhnemişse anlamı düşmüşse
saatleri sevdiğine kurabilir insan
kıyametler koptuğunda yoksulluktan
kahvaltıda üç beş zeytin bakışı
telefondaki titrek seste
terleyen akkor olunabilir

hayata dokunmaktan geçilir bilirsin
uzun akşamlarda bir kırşehir türküsü
ruh damıtan ateşli öpücükler
şu sokak benim bu sokak elele
çocuksuz bahçelere düş salınabilir
uğurlama alacalı bir uçurtmada
kekik kokularına kavuşma olabilir

hayata dokunmaktan geçilir bilirsin
biri üşürse ıslaksa yalnızsa
yanına yürümekle can katılabilir
geceler düştü mü karşı yüze
durup sabahı düşünmek bile
dokunmak olabilir

içine yağmur kanamayanları
terk edilirken çocuk kalamayanları
sevda burcunda yer aramayanları
bıraktım gitti, onlar
hayata geçmeden yaşayabilir