Hayata Darıldığımın Şiiridir

Hiçbiryerde yokmuş ağırlığım
Hiçbir sohbette geçmiyor adım
Şu koca dünyada, tek bıraktılar
Canımdan da can saydıklarım

Anlamadı beni hiçbir insan
Dökmeme rağmen binbir lisan
Sonunda çareyi susmakta
Yusufu diri diri toporağa
Gömmekte buldum

Hangi deprem yıkar, yıkılmaya yüz tutmuş viraneyi
Hangi yağmur ıslatır her an ağlamaklı denizleri
Hangi güzel cümleler çözecek
Sevgiye kırgın yüreğimi

Hangi el saracak beni sımsıcak
Hangi yürek yolumu aydınlatacak.
Hangi sevda ilaç olacak yarama
Şu üç günlük yalan dünyada

Sebep dersen kendimde gizli
Öğrenemedim sevmeyi kendimi sevdirmeyi
Yıllarca inat ettim hayata karamsarlığa
Gülücükler dağıttım sebepsiz mutsuzluğa

Ağlamadım bugüne kadar hiçbir olayda
Bırakıyorum kendimi sonunda
Gülmeden de olyuyormuş öyle dedi bilenler.
Hayatı dargın yaşayıp, insanlara küs ölenler.

Gözümü görür sanırdım meğer körmüşüm
Dayanıklıyım derdim meğer bir zavallıyım
Öyle de olsa böyle de olsa
Sürünsem de hala; hayatta, yaşamaktayım.

Ağlasam duyarmısınız sesimi mısralarımda
küstüm kendime kızdım
bugün de ölmedim
evet bugün de ölmedim.

Burda sabah olmaz demeyin
Beni bulun, varken yitirmeyin.
Konyaya yasla bastım mührümü
Üzerime basıpta geçmeyin.