Hızını hissettiren yol arkadaşım
Varlığını bedenimde
Yüzümde
Ruhumda hissettirmek zorunda..
Her daim.. Zaman
İzini bana anımsatmaktasın, gülümsemekte
İz bırakan yaşamları aldıkça içimden, göz kıprmakta
Ben seni anımsamayı unutursam zaman zaman
Ortaya çıkıp şaşırtan yol arkadaşım,
Ben sana dair olanları düşünmekteyim, sen gibi
Ayrılmaya karar verdiğinde aramızdan,
Sensiz kaldığımda, geçmiş dediğin iz..
Senmi olacaksın? … zaman
Her daim yaşamak isterim fani ruhumda seni,
Hepimize yetecek kadar büyük
Hiçbirimizin sığmayacağı kadar küçük bir ada gibi
Bana ait olan minicik kıyılarında,öylesi anlarım varki
Hissetmek istediğim, görmek istediğim
Tıpkı yitip giden bir sevgili,
Uzaktan göz süzen, güzel elleri olan bir kadın gibi…
Ellerini tutabilmesi zor olan sevgili;
Ve benliğinde kaybolan ben.
22.01.2013, kaybedilen güzel insanlar anısına
Günan ÜlgenKayıt Tarihi : 22.1.2013 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!