Sanki iki damla gözyaşı var gözümde.
Sanki sıksam kendimi dökülecekler.
Bıraksam onlarda terk edecekler.
Hemde bir elveda bile demeden.
Ama ben alıştım yokluklara.
Alıştım ağlamalara.
Ya insanlar? Onlarda alıştılar.
Vurmaya , yıkmaya ,kaçmaya...
Acınmalımı bana bilmemki,
Belkide susmalıyım artık
Öğrenmelimiydim ayrılığı, belkide
Yinede yaşamalıyım
En azından daha kuru bir dalım
Kayıt Tarihi : 24.12.2000 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!