Ağlamaktan mı?
Ağlamaktan diyorum kastım,
çarşaf içine yatırdığım ilk gecenin yokluğunu ciğerlerim de kopyalayıp, aranıyor sayfalarını tek tek şehrin direklerini asmaktı gece yarısı.
Ve bu pis kentin asık yüzlü sokaklarında, duble dolu tekel şahısla hüznünü paylaşıp beynimde çoğalttığım sen yoksun havaleleri.
Sen yoksan vicdanımdaki bu acıyan şey ne peki, hadi sar dikenlerini bana.
Yalnızım.
Kan ter içerisindeki gecelerim ve korkularım sarıyor etrafımı,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
çok güzel yazmışsınız yavrum bende 26 yaşında oğlumu kaybettim şiirin beni çok etkiledi ellerine sağlık sevgilerimle
yarın
soruyorum olmuyor ve hilkal kalibesi bir gölge keskin bakışlarında
yarında değil diyor ne umut yarında nede umutsuzluk yarında değil.
-neredesin anne.
çıplak vucutları ne oldu
ne bakıyorsun.
hayat dikenleri her dokunduğunda suratıma bir çizgi daha geliyor suretime kararan ben değil yalnızlıktan belki senli benli muhabbetlerini sensiz ve bensiz sulanan mezarlara burakalımda senle benle balçığa batmış canlara ağlayalım................................
uyanmalıyım
çok güzeldi...çok beğendim...saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta